کد مطلب:369694
پنج شنبه 5 اسفند 1395
آمار بازدید:252
نیایش نوزدهم
. دعای آن حضرت است به هنگام طلب باران در خشکسالی .
ای خداوند ، باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با
بارانی فزاینده و ریزنده ، از ابری در آفاق رونده و گیاهان زیبا رویاننده ، رحمت خود بر ما ارزانی دار .
ای خداوند ، میوه ها را برسان و بر بندگانت احسان فرمای ، گلها راشکفته گردان و زمین خود زنده نمای . فرشتگان خود ، آن فرستادگان بزرگوار را بفرمای تا از سوی تو ، بارانی سودمند و پیوسته و فراوان وگسترده و تند بار بیاورند و همه جا را سیراب سازند ، تا زمین مرده را زنده نمایی و هر چه را از دست رفته است بازگردانی و آنچه روییدنی است برویانی و در روزی مردم گشایش دهی ، با چنان ابری انبوه ، گرانبار ، خوش و بی زیان و از کران تا کران ، که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم و پر دوام بود و برقش فریبناک نبود .
ای خداوند ، ما را از بارانی که به فریاد رسنده ، قحط زداینده ، گیاه رویاننده ، فراگیرنده و فراوان بارنده سیراب نمای ، تا گیاهان ایستاده راطراوت تازه دهی و گیاهان بر زمین خفته را بر پای داری .
ای خداوند ، بارانی برسان آن سان که آبها از تپه ها روان داری وچاهها از آبها پر سازی و رودها به خروش آری و نباتات برویانی و درهمه شهرها ارزانی پدید آری و چارپایان و مردمان به تن و توش آری وبرای ما خوردنیهای خوش و گوارا کامل گردانی و کشته های مابرویانی و پستانهای ستوران پر شیر سازی و بر نیروی ما نیرویی دیگرافزایی .
ای خداوند ، سایه ابر بر ما باد سموم مگردان و خنکی اش را شوم منمای . چنان مباد که به جای باران بر سر ما سنگ
ببارد و به جای آب شیرین و گوارا آب تلخ و شور .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از برکات زمین وآسمانها روزی ده . انک علی کل شی ء قدیر .